We worden wakker op Cape Cod. Het schiereiland dat bekend staat om de mooie stranden en als fijne plaats om in de zomer te verblijven. En wat voor weer is het? Het regent.

Met goede hoop vertrekken we uit het hotel. Lange broek, vest en jas aan, want die regen maakt het er allemaal niet echt warmer op. We rijden richting de hotspots van het schiereiland maar slaan de stranden met pijn in mijn hart maar even over: misschien op de terugweg… Want ja, het schiereiland is smal en dus moeten we straks ongeveer dezelfde weg terug als we kwamen.

We komen langs een vuurtoren en rijden daarna door naar een uitkijkpunt, vanaf waar we uitzicht hebben op een mooi en groot meer. Het regent op dat moment maar een klein beetje dus dat is te doen. Maar zodra we beneden weer in de auto zitten begint het harder te regenen. Pijpenstelen.

We rijden voorbij een Linda Lane en dat moest natuurlijk op de foto. Je ziet ook meteen goed hoe hard het inmiddels regende. Vlak na Linda Lane is een drive-inbioscoop. Daar had ik graag heen gewild, maar met zulk weer… Wel mochten we met de auto het terrein even oprijden.

De drive-inbioscoop

We rijden verder naar wat schijnbaar een mooi pad is naar een uitkijkpunt. Het begint enigszins droog te worden maar als we bij het pad aankomen zien we één grote modderpoel en geen mogelijkheid om daar langs te komen zonder vieze voeten te krijgen. Die slaan we even over.

Door naar een vuurtoren, waar een redelijk fatsoenlijk en dus wel begaanbaar pad ligt. Er zou wederom een uitzichtpunt zijn maar door de bewolking is ook dit niet heel spectaculair.

We rijden verder richting de punt van Cape Cod, het stadje Provincetown. Ook hier regende het, maar hop de auto uit en door de regen naar een cafeetje aan de haven. Daar lunchte ik en toen gingen we verder, terug de auto in.

Toren in Provincetown

Ik had ergens gehoord dat Provincetown een homovriendelijk stadje is. En ik weet niet of het aan mij lag, maar opeens zagen we overal stelletjes lopen. Twee mannen, twee vrouwen… Of het echt “stelletjes-stelletjes” zijn wist ik natuurlijk niet, maar het was zeker bijzonder om te zien. Mooi dat dat dus ook gewoon kan in Amerika!

Na Provincetown reden we terug naar het hotel. Helaas, geen strand. Het zag er niet naar uit dat het weer nog beter werd en dus doken we het binnenzwembad van het hotel in. Geluk bij een ongeluk dat dat er was! Na het zwemmen aten we de reuzepizza verder op, samen met wat salades die we bij de Whole Foods Market haalden (geweldige winkel trouwens). Een dag die letterlijk in het water is gevallen… Jammer maar helaas!

Van half juli tot begin augustus 2014 reisde ik ruim drie weken door de Verenigde Staten en Canada. Bekijk hier alle verslagen!